Dinsdag 9 september 2008, Kota Bahru

Vanmorgen eindelijk eens een beetje uitgeslapen met de ruisende zee op de achtergrond, dit is echt heel naar wakker worden:p!.

Rond de middag zijn we vertrokken naar Kota Bahru, [A1]één van de grotere steden aan de Oostkust op zo'n 3 uur rijden vanaf Kuala Terengganu. Kota Bahru is voor het grootste gedeelte een moslimstad en mocht je niet te veel willen nagestaard worden, dan kan je het beste 'degelijk' gekleed gaan!. Als een van de weinige toeristen hier wordt je sowieso goed bekeken en lacht men even vriendelijk naar je.

Kota Bahru staat bekend om de open markt in de stad en we hadden ons daar dan ook veel van voorgesteld. Tja, wat kan ik over die open markt zeggen... een deel van deze open markt is gelegen in een soort overdekt stadion met allerlei verdiepingen waar men de etenswaren en verdere artikelen heeft uitgesteld. Deze markt is (sorry maar kan er niks anders van maken) één grote stinkende bende. Op de benedenverdieping heeft iedereen de etenswaren uitgestald en zitten de marktvrouwen met blote voeten op de kramen tussen al het groente, vlees, fruit en de insecten die er omheen zwermen. Je vlees gekoeld bewaren hebben ze hier waarschijnlijk nog nooit van gehoord. De grond waar je op loopt bestaat voor het grootste gedeelte uit vies water wat ze gebruiken om het vlees door te hakken. In Nederland ligt de kip keurig netjes klaar in een koelvitrine om verkocht te worden, hier liggen de net gevelde kippen incl. kop en poten op een hoop bij elkaar gegooid omgeven door vliegen en andere ongedierte. Tel dat alles bij elkaar op plus de lucht van de Durian-vruchten (een vrucht die ontzettend stinkt en alleen op straat verkocht wordt. Deze vrucht mag ook niet in winkels en hotels worden meegenomen want het is te vergelijken met een openstaand riool) en we kunnen je garanderen dat de eetlust je meteen vergaat!.

We waren dus ook blij toen we een MC-Donalds zagen waar we maar hebben gegeten. Het afrekenen blijft hier leuk, bij de MAC hebben we voor 18 ringit gegeten, omgerekend zo'n EUR 4,50 voor 2 grote big mag menu's en een kip 9. Dit is dan nog een van de duurdere tenten hier.

Morgen hebben we een lange rit voor de boeg en willen we vroeg vertrekken om de oversteek dwars door Maleisië te rijden. Deze rit gaat grotendeels langs de Thaise grens en is zo'n 450 km rijden.

Woensdag 10 september 2008

Vanmorgen zijn we vroeg vertrokken naar Alor Setar. Een rit van 450 km dwars door de bergen van Maleisië heen langs de Thaise grens. In Nederland kan je lekker achter elkaar doorrijden op de snelweg maar dat is hier wat lastiger.

De rit naar Alor Setar gaat dwars door het gebergte van Maleisië is erg mooi maar ook lang om te rijden. Onderweg kom je van allerlei borden met overstekend wild tegen, van borden met 'pas op overstekende olifanten' (zie foto) tot en met 'pas op overstekende herten'. Olifanten zijn we niet tegengekomen maar wel allemaal overstekende apen. Uiteindelijk zijn we na een lange rit aangekomen in Alor Setar.

Alor Setar is gelegen aan de oostkust van Maleisië en heeft geen grote winkels maar heeft net zoals in Kota Bahru merendeels een markt door en in de stad. Verschil met Kota Bahru is dat deze stad modern, schoon en hygiënisch is. Eten op de markt is hier dus verantwoord!. Toeristen zien ze hier volgens mij weinig en iedereen zit je hier aan te staren en vrolijk naar je te zwaaien. Je wil niet weten hoe blij ze waren dat we in een tentje op de markt bij iemand kwamen eten, de glimlach kreeg hij niet meer van zijn gezicht af!.

Aangezien ik altijd al een keer in een risk heb willen zitten zagen we er 2 die ons op de terugweg wel naar ons hotel wouden fietsen. Afijn, voordat we duidelijk hadden gemaakt dat we door hen naar ons hotel wouden worden gebracht waren we 10 minuten verder maar uiteindelijk hadden we het voor elkaar!. Zodra je erin zit duwen 2 oude mannetjes (geen gebit, niet rechtop kunnen lopen en geschatte leeftijd midden 70) je eerst een klein heuveltje op en uiteindelijk springen ze erop. Ik snap nu waarom hier veelal oude mannen op deze risks fietsen, ze kunnen hier flink voorover leunen en zich overal aan vasthouden. Ze in een auto laten rijden zal niet meer verantwoord zijn en op een fiets kunnen ze niet blijven zitten. Je kan nog beter lopend gaan want terwijl deze heren ons naar het hotel fietsen komen ze amper vooruit en halen piepend adem. Ik kan je verzekeren dat je je behoorlijk ongemakkelijk voelt in zo'n risk als je amper vooruit komt en iedereen je aan zit te staren!

Typisch voor Maleisië is dat je overal in de berm door het hele land mensen ziet die de bermen met bosmaaiers in de hand aan het maaien zijn, van grasmaaiers hebben ze hier nog nooit gehoord en tegen de tijd dat ze de hele berm de berg op hebben gemaaid, kunnen ze weer van vooraf aan beginnen. Wordt een boom in Nederland met een stellage om de boom heen en een kettingzaag doorgezaagd, hier zie je iemand in een boom klimmen en met een handzaag een boom doorzagen!.

Donderdag 11 september 2008

Vandaag zijn we met de auto naar Kuala Kedah gereden. Vanuit hieruit hebben we de boot naar Langkawi genomen, onze eindbestemming deze vakantie. Langkawi is een eiland dat tussen Maleisie en Thailand in ligt en van waaruit we nog wat dingen willen ondernemen.

Aangekomen bij de Kuala Kedah gingen we er een beetje vanuit dat het een soortgelijke veerpont als de boot naar bijvoorbeeld Terschelling zou zijn maar helaas... De boot die ons op stond te wachten leek meer op een uit de handel genomen onderzeeër waar je niet buiten kon lopen. Binnen aangekomen bleek het de inhoud van een klein vliegtuig te hebben, stoelen in rijtjes waar je geen kant uit kon en je kan niet naar buiten kijken. Als je zoals ik last heb van claustrofobie dan moet je je echt over een grens heen zetten. De tocht zelf duurde anderhalf uur en doordat je niet naar buiten kan kijken en niks ziet moet je de golven zowel figuurlijk als letterlijk over je heen laten komen, je kan toch geen kant op!.

Uiteindelijk zijn we aangekomen op het eiland Langkawi, onze eindbestemming op deze vakantie waar we nog 11 dagen zullen blijven. Wat we tot nu toe van het eiland zien is prachtig, uitgestrekte rijstvelden, regenwoud en blauwe zee!. Het hotel waar we hier zitten is prachtig tegen het regenwoud gelegen en ligt direct aan zee. Beter kunnen we onze laatste dagen hier niet bedenken!.

Morgen willen we lekker niks doen en een beetje bijkomen van al het gereis en voor de eerste keer deze vakantie.... geen wekker zetten!!!!!

[A1]