Zondag 14 september 2008, Langkawi

Vandaag zijn we met de auto naar de noordkust van het eiland gereden waar we met de cable car (kabelbaan) naar boven zijn gegaan. Een ritje met de cable car naar boven duurt ongeveer 20 minuten en je gaat stijl omhoog over de afgronden. Eenmaal boven aan gekomen heb je verschillende platforms waar je kan genieten van het uitzicht over Langkawi.

's Middags zijn we verder met de auto gereden en hebben we nog gezwommen bij een verlaten strand. Langkawi is een rustig eiland waar iedereen relaxed zijn eigen gang gaat, stress kennen ze hier niet en het is dan ook perfect om hier lekker bij te komen van alles. Op het hele eiland kom je onderweg steeds apen tegen en was je in het begin van de vakantie door het dolle heen als je weer een aap zag, je went er nu aan en pakt niet eens meer je fototoestel. Het is nu meer van; kijk uit een aap, rij er even omheen!.

We zijn er inmiddels ook achter dat die apen hier niet echt super schattig zijn.... Toen we onderweg waren gestopt om even wat foto's te maken liepen we bij de auto weg waarna meteen een aap de auto onderzocht of we de deuren nog open hadden of een raampje vergeten hadden dicht te doen om wat eten te jatten. Pech voor de aap, geluk voor ons!. Verder nog een aanvaring met een aap gehad toen ik van Berry een foto aan het maken was aan het strand. Dit ging zo;

Suzanne: nou komt de foto even lachen nu!.

Berry: lieverd, er staat een hele grote boze aap achter je.

Suzanne: ja tuurlijk, lach nou maar voor de foto.

Berry: ik zou je nu maar omdraaien want er staat echt een boze aap achter je!

Suzanne; met een zucht omdraaien en vervolgens een gil van schrik toen een aap me bijna wou aanvallen met ontblote tanden!.

Vervolgens heeft Berry onze vriend boze aap maar even hardhandig met de tas weggejaagd. Conclusie: apen zien er schattig uit maar zien niet te vertrouwen!.